Kim Kazanıyor? Kim Kaybediyor?

[yasinkun]

Günümüzün en büyük sorunu, kimin kazandığını bilmeden, düşünmeden sadece kendi yaptığının doğru olduğuna inanıp amel yapmak.
Müslümanların bu halleri işte önümüzdeki en büyük sorun , yani söylemek istediğim, sen Fenerlisin yaramazsın, sende Galatalısın sende yaramazsın. gibi bir hal almış bu zamanın Müslümanları. Hal böyle olunca da ortalık karışmış. Sataşmalar, saldırmalar artmış, herkes benim yolum doğru demiş bir araya gelip kardeşçe konuşulamamış. Sorunu en doğrusundan değil, yanlış ihtimali olabilen kaynaklardan çözmeye çalışmış ama boğulup kalmışız. Peki bunun müsebbibi kim? Tabi ki tüm Müslümanlar Yani biz. Müslüman’ın amacı ALLAH subhane ve teala yımı razı etmek yoksa bir birleri arasında birbirlerine üstünlük taslamak mı ? Biz üstünlüğün ancak takvada olduğu bir dinin mensubuyuz . Hiç birbirini yeren, alaşağı eden ,karşısındakini dinlemeyen, direten takva sahibi olur mu?


Ey insanlar, gerçekten, biz sizi bir erkek ve bir dişiden yarattık ve birbirinizle tanışmanız için sizi halklar ve kabileler (şeklinde) kıldık. Şüphesiz, Allah katında sizin en üstün (kerim) olanınız, (ırk ya da soyca değil) takvaca en ileride olanınızdır. Şüphesiz Allah, bilendir, haber alandır. (49/13)

Olmaz böyle kardeşlik, bir yanlış içindeyiz. Rabbimiz bizi ancak kendine kulluk yapalım diye yaratmışken bize ne oluyor da biz onun hoşuna gitmeyen bir ayrılıkçılık, şuculuk, buculuk içerisindeyiz . Neden en doğruya hep beraber sarılıp Allah tan yardım dilemiyoruz.
Evet Müslümanların başına çöreklenmiş, gözlerini kör etmiş, taassubu seçmiş bir zihniyetten bahsediyoruz. Bizlerin arası sımsıkı olması gerekirken, kardeşinin derdiyle dertlenen , ona baktımı ALLAH için bakan , onu affeden , bağrına basan bir Müslüman olmamız gerekirken, bize ne oluyor da kardeşini satan üç kuruşluk dünya menfaati için kardeşine kıyan bir güruh haline geliyoruz.
Resul sav bakın ne diyor , biz ne haldeyiz.

“Müslümanlar bir vücudun azaları gibidir onlardan biri acıdığında diğer azalar bu acıyı hissetmiyorsa bizden değildir”

Peki biz bu hissetmenin neresindeyiz? Kendimizi ne kadar muhasebe ediyoruz? CEVABI HİÇ, KOCA BİR HİÇ.
Şimdi bu halimiz ile mi biz ALLAH tan cennet isteyeceğiz, o geleceği kesin olan günde biz ALLAH RESUL’UNÜN (sav) yüzüne bunları yaparak mı bakacağız.
Şimdi biz mi kazanmaktayız? Yoksa bizim bu birbirimizle olan ihtilaflı durumumuzdan menfaat elde eden şeytanın uşakları kafirler mi ? Şu bir gerçek ki onlar zaten inanmamaları sebebi ile cehennemi hak ediyorlar.
Biz ise iman ettiğimiz şeyin hayatla ilişkisini kuramadığımız, hata olduğunu bildiğimiz halde birbirimizle itişip durduğumuzdan dolayı nasıl cenneti hak edeceğiz?
Tek çıkar yol nefsimizi heva ve hevesimizi bir yere bırakıp hak bir çatı altında birleşip Ensar İle muhacirin birbirine sarıldığı gibi sarılmak , yüceler yücesi ALLAH cc dan af ve yardım dilemek, onun ipine sımsıkı sarılmak ve bütün Müslümanların tek bir çatı altında toplanacağı ırzların, hakkın hukukun korunduğu RAŞİDİ HİLAFET DEVLETİNİ ALLAH’IN izni ile yeniden kurmaktır .
Birbirimize neden kibirle yaklaşıyoruz. Bu uslup şeytanın, Hz Adem’i a.s küçük görüp kendisinin kibirlenip, makamından kovulup ALLAH cc ın lanetine sebeb olan üslup değil mi ?
Siz insanlar için çıkarılmış en hayırlı Ümmetsiniz. Ma’rufu emredersiniz, Münkerden sakındırırsınız ve Allah’a îman edersiniz. [Âl-i İmrân 110]